
สวัสดีครับเพื่อนๆชมรมคนบ้านบอลของสวน99ทั้งหลาย ก็ขอรายงานให้ทราบถึงการจัดงานมุทิตาจิตให้ท่านอาจารย์สุโข วุฒิโชติ ในโอกาสคล้ายวันเกิดครบ 65 ปี(น่าจะจำไม่ผิดนะ/วันเกิดจริงท่านวันที่ 28 พ.ค.) เมื่อวันเสาร์ที่ 26 พ.ค.50 ที่ผ่านมา ท่ามกลางแสงแดดจัดและอากาศที่ร้อนแรง มีอดีตศิษย์เก่าหลายๆรุ่นนับร้อยๆชีวิต ที่รวมตัวกันมาอย่างน่าตื้นตันใจ ภาพรวมของงานดีมากๆ ทั้งการจัดการแข่งขันฟุตบอลที่เต็มไปด้วยมิตรภาพระหว่างน้องพี่ รูปแบบการเล่นฟุตบอลของแต่ละทีมที่ยังคงมีสีสรร เร้าใจ สไตล์การเล่นสุดคลาสสิคแบบฟุตบอลสวนฯยังคงมีอยู่อย่างเต็มเปี่ยมเหมือนเดิม แม้วัยจะล่วงเลยมาหลายปีก็ตาม ที่สำคัญได้เห็นลีลาการเล่นฟุตบอลอีกครั้งของท่านอาจารย์สุโข ที่ผ่านบอลแม่นยำ น้ำหนักทิศทางบอลยังเยี่ยมเหมือนเดิม อีกท่านคืออาจารย์สุรินทร์ เข็มเงิน อดีตทีมชาติไทย ที่ยังได้เห็นลูกกระชากแล้วเลี้ยงจี้เข้าหาประตูและจบด้วยการยิงประตูที่สวยงาม แม้บอลจะเฉียดคานไปเล็กน้อยก็ตาม นอกจากนี้ยังได้เห็นลีลายิงประตูสวยๆหลายลูกจาก พี่โสภิต ภาโนมัย รองอธิการบดี ม.ศรีปทุม จากทีมสวน96 ที่สภาพร่างกายดีมากๆ เรี่ยวแรงไม่มีหมด ส่วนรุ่นพี่ๆน้องๆ ก็รวมพลังกันมาอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง หมดแรงกันก็สลับสับเปลี่ยนตัวกัน เพราะแดดแรงมากๆ ผมเองก็เกือบเป็นลมไปหลายครั้ง จบเกมส์แล้วยังปวดเมื่อยตัวมาจนถึงขณะนี้เลยครับ หมดสภาพจริงๆๆๆ

งานนี้จะลืมบอกเพื่อนๆคงไม่ได้ คือ พี่หมอของเรา ผอ.รพ.สิรินธร เจ้าของสถานที่ที่เตรียมการอย่างดียิ่ง ไม่มีขาดตกบกพร่องอะไรเลย สนามบอลสภาพดีมากๆ ที่จัดเลี้ยงก็เป็นดาดฟ้าชั้น 4 ของ รพ.ที่มีวิวสวยมากๆ มองเห็นสนามบินสุวรรณภูมิและวิวทิวทัศน์ย่านชานเมือง กทม.ที่งดงาม ทราบมาว่าสถานที่จัดเลี้ยงนี้ พี่หมอเพิ่งอนุญาตให้ใช้จัดเลี้ยงได้ก็งานนี้เป็นงานแรกเลย ลูกน้องพี่หมอเคยอ้อนขอใช้จัดงานเลี้ยงปีใหม่ พี่หมอยังไม่อนุญาตเลยยย.. อาหารอร่อย รูปแบบงานจัดเลี้ยง ผู้คนที่มาร่วมงาน คำกล่าว คำอวยพร ของท่าน อ.สุโข และ อ.สุรินทร์ ซาบซึ้งกินใจ ทุกอย่างสมบูรณ์แบบมากๆครับ ประทับใจจริงๆ ครับ

แต่อย่างไรก็ตาม อยากจะบอกเพื่อนๆให้ทราบว่า รุ่น99ของเรามาร่วมงานน้อยที่สุดเพียง 12 ชีวิตเท่านั้นเองครับ เสียดายครับเสียดาย เพื่อนหลายๆคนอาจจะคิดว่าเป็นเรื่องของคนเล่นบอล ไม่ใช่ครับ ฟุตบอลเป็นเพียงสื่อ เป็นเพียงเครื่องมือให้เกิดการรวมตัวกัน มีกิจกรรมร่วมกันเท่านั้นเอง อยากจะบอกเพื่อนว่า งานที่จัดขึ้นในวันนั้น ทุกๆอย่างในวันนั้น ไม่ว่าจะเป็นการรวมตัวกันของศิษย์เก่าหลายร้อยชีวิต บรรยากาศการจัดงาน รูปแบบของงานเลี้ยงที่ศิษย์จัดงานให้อาจารย์ มันสุดยอด คนนอกที่ไม่ใช่เด็กสวนไม่เข้าใจว่า เด็กสวนมันเป็นอะไร บ้าสถาบันอะไรมากมาย ไม่เห็นมีสถาบันไหนมันมีแบบนี้ แต่งานในวันนั้น อย่างน้อยก็ทำให้ภรรยาผม และลูกชายคนโต(กรุงเทพคริสเตียน ม.2) ซาบซึ้งใจในวิถีปฏิบัติขนบประเพณีที่งดงามของเด็กสวน จนภรรยาแอบถามลูกชายที่งานเลี้ยงในวันนั้นว่า "ไปเรียนที่สวนกุหลาบไหมลูก" ซึ่งลูกชายก็ตอบว่า "ก็ดีนะแม่" ผมว่าบางทีการที่เราพาครอบครัวมาร่วมงานของสวนฯ แบบนี้บ่อยๆ มันคงเป็นวิธีที่ดีที่เขาจะได้เข้าใจเด็กสวนฯอย่างเรา โดยไม่ต้องอธิบายใดๆเลยก็ได้นะครับ

ที่บอกเล่าบรรยายมาให้ทราบทั้งหมด ก็อยากจะบอกว่าเสียดายจริงๆครับสำหรับเพื่อนๆที่พลาดโอกาสนี้ ไม่เป็นไรครับ โอกาสหน้ายังมีอีกเยอะครับ ส่วนผลการแข่งขันของรุ่นเรา คุณโต ก็ได้รายงานให้ทราบแล้ว ก็หวังว่ารุ่นของเรา เพื่อนๆคงหาโอกาสมาร่วมกันออกกำลังกายในโอกาสต่อๆไปกันให้มากๆนะครับ